ฝึกวินัยในการกินข้าวของเด็ก สร้างได้ !

ถ้าบ้านไหนกำลังมีปัญหาเรื่องลูกกินยากหลัง 1 ขวบขึ้นไป และยังไม่จะจับจุดเริ่มแก้จากตรงไหน เรามีเคล็บลับดีดีที่จะแชร์ให้แม่ ๆ ไปลองใช้กันดูนะคะ

..."ทำความเข้าใจ "นม" ไม่ใช่อาหารหลักอีกต่อไปแล้ว นมแทนข้าวไม่ได้ อาหาร 5 หมู่ปริมาณพอเหมาะจะช่วยให้ลูกเราโตมีกำลัง ฉะนั้นไม่กินข้าว กินนมแทน เราห้ามหลงทาง"...

..."เรากินนมก่อนกินข้าว เราจะกินข้าวได้ 2-3 คำไหม ? ถูกต้อง...กินได้ไม่เยอะหรอก กินนมไปตั้งกล่องนึง หรือเข้าเต้าจนเต้าแฟบ ลูกก็เช่นกัน นมอิ่มไม่นานแต่ก็อิ่ม เลยไม่กินข้าว"...

..."เรากินขนมจุกจิกทั้งวัน เดี๋ยวขนมปัง ขนมถุง โน่นนี่ ข้าวเย็นบางทีแทบจะไม่หิว ลูกก็เช่นกัน กินจุ๊บ กินจิ๊บทั้งวันใครจะอยากกินข้าว ขนมอร่อยกว่าเยอะ ยิ่งไม่ใช่ขนมเด็กทีเด็ดเลยชอบกว่าปกติ"...

..."ถ้าเรารู้ว่าไม่กินข้าว แต่จะไปกินขนมได้ ไปขอนมได้หลังจากสู้กับแม่แล้ว เรารู้ว่ามีของรออยู่ เราก็สู้สิ ร้องสิ ร้องจนกว่าจะได้ เพราะรู้ตอนจบว่า ฉันจะได้แบบที่ต้องการ"...

❤︎ ลูกหิว...ลูกก็จะกิน ❤︎

อย่าห่วงประคับประคอง อย่าห่วงลูกหิวแล้วต้องหาสิ่งอื่นมาแทนอาหารหลัก จนเราตั้งหลักไม่ได้และพร้อมจะล้มให้นมแทนทุกปัญหา

ข้อต่อไปจะตามมา "หิว = ต้องรอ" ของกิน อาหารของตัวเอง ไม่บังคับ เรากำลังเริ่มสร้างวินัยกับลูก ที่จะติดตัวไปตลอดเวลากิน 30-40 นาที ให้เค้าลองดูกับความต้องการตัวเอง ไม่กินเราจะบายและยกเก็บ รอมื้อถัดไป ไม่ต่อนม

..."เกินไป โหดจัง"... ไม่เป็นไรนะคะ ถ้าใจอ่อนแพ้น้ำตาเราจะไม่ได้อะไรเลยจากการสอน แค่ตอนฝึกเท่านั้นแหละพอลงตัวรู้จักกินข้าวแล้วกินหน่อยก็ตามเค้าไม่ต้องหมดจานทุกมื้อ อย่าคาดหวังแม้กระทั่งกินก็ต้องกินให้หมดจานตลอด

ลูกก็เช่นกัน...เราเปลี่ยนคำตอบเดิมได้ ก็เพียงอดทนสักไม่กี่วัน แต่ทำให้ลูกเห็นว่า ไม่กินก็จะไม่มีอะไรต่อ หลังจากนี้จะหิวจริงและวีนมากขึ้น พอรู้ว่าเอาจริง รู้ไหมไอ้ตัวเล็กของเราปรับตัวดีกว่าที่เราคิด และจะไม่ยอมอดตายแน่ ๆ

❤︎ อย่าบังคับ ❤︎

ปล่อยให้เลือกเอง ตัดสินใจ มีขอบเขตให้เลือกแต่ไม่ได้ตามใจทุกอย่าง จัดสภาพแวดล้อมให้ดีนั่งกินเป็นที่เป็นทาง รูปแบบอาหารปลอดภัย ไม่คะยั้นคะยอ แทบเคี้ยวป้อนกลืนแทน อ้าหันซ้ายหันขวา เท่าไหร่เท่านั้น ปล่อยวาง ลูกอิ่มก็อิ่ม

❤︎ กำหนดระยะเวลากินข้าว ❤︎

ให้กำหนดระยะเวลาการกินข้าวประมาณ 30 - 40 นาที ให้ลูก แต่ไม่ไล่ป้อนมื้อละชั่วโมง เปิดไอแพด ให้ป้อนได้เร็ว ๆ ดูทีวี เล่นของเล่นให้เพลินจนลืมกินเอง เบี่ยงเบนจนลูกลืมอาหารตรงหน้าว่าต้องกิน ทุกมื้อเลยเป็นเรื่องยากไปอีก ที่ต้องหาของมาล่อ อีกทั้งทำให้เค้าไม่สนใจของตรงหน้า พอเค้าเริ่มรู้เรื่อง การป้อนคำสั่ง อ้าปากกลืนแบบหุ่นยนต์ เค้าโตพอจะเริ่มหัดเริ่มทำอะไรเองได้แล้ว พยายามไม่ทำให้ลูกเป็นเด็กพิเศษโดยไม่รู้ตัว ไม่มีพวกนี้ก็กินข้าวได้ถ้าเราเข้าใจเริ่มตามขั้นตอน

❤︎ ปล่อยให้ลูกหยิบอาหารเข้าปากเองเอง ❤︎

Baby Led Weaning หรือเรียกสั้น ๆ ว่า BLW คือการที่ให้ลูกกินอาหารด้วยตัวเอง ควบคุมการใช้มือหยิบจับ ป้อนเข้าปากเอง โดยเป็นอาหารที่มีลักษณะคล้ายอาหารของผู้ใหญ่ (แต่ไม่ปรุงแต่งในขวบแรก) สอนจับช้อนเอง หรือจะใช้มือให้คล่อง สอนวิธีการให้ลูกกินยังไง ? จับยังไง ? เคี้ยวยังไง ?

พัฒนาการเหล่านี้ที่เริ่มได้ ลูกจะมีหน้าที่มีส่วนร่วมกับอาหารได้โดยอัตโนมัติ คือเค้ารู้ว่าเค้าเล่นอะไรได้บนโต๊ะอาหาร โฟกัสถูกจุด เริ่มช่วยเหลือตัวเองได้ ตักเข้าปาก สนุกกับการกิน ไม่ต้องพึ่งตัวช่วย กินอาหารพร้อมครอบครัวก็ยิ่งเรียนรู้ทำได้เร็วกินอร่อยขึ้น คุณพ่อคุณแม่แบ่งอาหารที่รสไม่จัดได้ ทานเมนูเดียวกันทั้งครอบครัว พิสูจน์ได้ว่าลูกมีความสุขในการกินเพราะเราแบ่งลูกกิน กินด้วยกันไปพร้อม ๆ กัน

❤︎ ขนมกินตอนไหน ❤︎

จริง ๆ แล้วกินได้ หรือไม่ควรอยู่ที่มุมมองและการเลือก เลือกให้ดี ไม่หวานจัด เค็มจัด ไม่ชูรสก็ดีมากเลือกมากเลือกน้อยดีกับตัวลูกเราเอง จำกัดให้พอดีพองาม เค้ก ไอศครีม ทานได้นิดหน่อย ลูกอม น้ำอัดลม เยลลี่ ถั่วแข็งเม็ด ๆ เสี่ยงมากก็เว้นไปก่อน ส่วนมากจะให้ผลไม้อบแห้งแทนขนมหวานกินขนมนอกเรื่องได้บ้าง บอกลูกให้เป็นกฎร่วมกันเลยว่า “ลูกจะได้กินขนม ต่อเมื่อกินข้าวแล้วนะ”

❤︎ ทุกอย่างต้องใช้ "เวลา" ❤︎

ความสม่ำเสมอ จำตอนตัวเองหัดขี่จักรยานสองล้อได้ไหม ? ขี่ไม่เป็น...กลัว...ตื่นเต้น อะไรก็ตามฝึกทุกวันอย่างสม่ำเสมอ ตัดความกลัวถึงจะทำได้ ลูกเราก็เป็นเราตอนเด็ก ๆ นั่นเอง ให้เวลาเค้า จะกี่วัน กี่สัปดาห์ กี่เดือน ก็ตามให้เวลาให้ฝึก เค้าไม่รู้หรอกไข่เจียวนี่มันอร่อยไหม ปลานึ่งเป็นยังไง ผักจี่กระทะหอมน่ากินแค่ไหน ตอนนี้คือ “0” นี่ไง เรากำลังถ่ายทอด กำลังบอกอะไรมันแสนอร่อย ให้เวลาลูกปรับตัว ได้หยิบมันมาดม แล้วขยำ "ปาทิ้ง"

..."ปาทิ้งทำไม...ทำไมไม่กิน"... ก็ยังไม่รู้จัก ไม่คุ้น

มือยังไม่เคยพัฒนากล้ามเนื้อมัดเล็กมากนัก กว่าอาหารจะถึงปากใช้เวลาสิ ต้องชิน ต้องคล่องเคยทำบ่อย ๆ ถึงจะทำได้ “ไม่มีอัจฉริยะข้ามคืน ทำปุ๊ปเป็นปั๊บ” หรือบอกว่า ลูกขยำทิ้งไม่กินเล่น เลยป้อนแล้ว เคยลองให้เค้าขยำกี่ครั้ง ถามตัวเองทำบ่อยไหม ฝึกจริง ๆ ไหม จริงนี่นานเท่าไหร่ หรือป้อนมากกว่า ถามใจเราดูกันน้าว่าเราให้โอกาสเค้าลองกี่ครั้ง

บางที “เราเองที่อดทนไม่พอ” ถ้าทำความเข้าใจมากขึ้น อดทนมากขึ้น ฝึกสอนอย่างเข้าใจ เรื่องนี้จะดีขึ้นจริง ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกคนนะคะ ไม่ยากเกินความสามารถคุณแม่แน่นอน