เที่ยวเล่น...จนเป็นเรื่อง

คุณพ่อคุณแม่เคยมีประสบการณ์ที่จู่ ๆ ก็รู้สึกทึ่ง ในเรื่องที่ลูกเล่าให้ฟังกันบ้างไหมครับ เรื่องที่เราคาดไม่ถึงว่าเด็กตัวเล็ก ๆ แค่นี้จะจำเรื่องราวอะไรได้ แต่กลับมีเรื่องเล่ามากมายที่ประสบพบเจอจากการเดินทางท่องเที่ยวมาพูดคุยไม่หยุดหย่อน

เรื่องมีอยู่ว่าผมชอบพาลูกเดินทางท่องเที่ยวอยู่บ่อยครั้ง จนเพื่อน ๆ มักจะทักท้วงอยู่เสมอว่าเด็กเล็กขนาดนี้พาไปเที่ยวก็เท่านั้น จำอะไรไม่ได้หรอก แต่สำหรับผมแล้วเราคิดต่างกันสิ้นเชิง ผมคิดเพียงว่าลูกยังจำอะไรไม่ได้ก็ไม่เป็นไรแต่ผมจำได้แม่นแน่นอนว่าผมไปกับลูก ผมต้องการเก็บเกี่ยวช่วงเวลาที่ผมได้อยู่กับลูกให้มากที่สุด วันหนึ่งเมื่อลูกโตแล้วเขาคงไม่ไปเที่ยวกับผมอีกผมคิดแค่นั้นจริง ๆ

หลังจากพาลูกเที่ยวบ่อย ๆ จนอายุย่างเข้า 3 ขวบ ตัวผม ภรรยาและลูกเรากำลังนั่งทานข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั้น พลันก็มีเสียงเด็กน้อยพูดขึ้นมาว่าพ่อครับพาผมไปเก็บไข่ไก่ในเล้าอีกได้ไหมครับ ที่ที่พ่อเคยพาไปมีลุงใจดีด้วย เจ้าลูกชายของผมเล่าขึ้นมาได้ครบทุกฉากทุกตอน เหมือนกับว่าเหตุการณ์เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ซึ่งจริง ๆ แล้วสถานที่แห่งนี้ผมเคยพาลูกไปเมื่อนานมาแล้ว เวลาผ่านไปเกือบปีถ้าลูกไม่พูดขึ้นมาผมเองที่อาจจะลืมไปแล้ว ภรรยาผมรู้สึกตกใจปนตื่นเต้นที่ลูกจดจำเรื่องราวได้มากมายขนาดนี้

ผมลองถามลูกไปหลาย ๆ เรื่อง เขาตอบได้หมด ถ้าอย่างนั้นที่ผ่านมาเราไปเที่ยวที่ไหนกันลูกก็จำได้หมดนะสิ ผมคิด ผมตัดสินใจถูกมาตลอด ที่พาลูกเดินทางตั้งแต่เล็ก ๆ ถ้าไม่อย่างนั้นผมคงเสียใจมากที่อาจจะไม่มีเรื่องราวการผจญภัยของผมกับลูกมาเก็บไว้ในความทรงจำก็ได้

ผมหวังเพียงแค่เป็นตัวผมเองที่ต้องการจดจำเรื่องราวเท่านั้น แต่มาวันนี้สิ่งที่เกิดขึ้นมันเซอร์ไพรส์ผมเป็นอย่างมาก ลูกจำได้เขารับรู้มาโดยตลอด ผมดีใจจนอยากจะตะโกนบอกเพื่อนออกมาดัง ๆ ว่าเด็กตัวเล็ก ๆ แค่นี้ความจำดีขนาดไหน อย่าคิดแทนลูกอย่าคิดว่าเด็กเกินไป

เด็ก ๆ ทุกคนมีช่วงเวลาของเขา เมื่อเก็บเกี่ยวทุกอย่างจนล้นแล้วเขาจะพูดเล่าออกมาเอง เมื่อถึงเวลานั้นเตรียมตัวรอที่จะตื่นเต้นกันได้เลยครับ ลูกเล่าทุกอย่างที่เคยไปเที่ยวด้วยกันมาพบเจออะไรบ้างก็เล่าหมด หลังจากนั้นลูกผมก็พูดไม่หยุดอีกเลย

ลูกมีพลังวิเศษอยู่ในตัว วันนี้เขายังไม่พูดไม่ได้หมายความว่าเขาจำอะไรไม่ได้ แค่รอเวลาเหล่านั้นมาถึงคุณพ่อคุณแม่อาจจะทึ่งเหมือนกับผม เด็กเล็ก ๆ มีพลังสมองในการดูดซับสิ่งต่าง ๆ เป็นเลิศยิ่งสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่น่าสนใจหรือกำลังสนใจด้วยแล้ว เขาจะดูดเข้าไปอย่างดื่มด่ำและจดจำเอาไว้ ในกระบวนการนี้แหละที่จะสร้างพัฒนาการต่าง ๆ เช่นความกระตือรือร้น ความคิดสร้างสรรค์ ความมุมานะที่จะเติบโตขึ้นมา สิ่งเหล่านี้มีบทบาทสำคัญมากต่อการทำงานของสมองและการสร้างอุปนิสัย

:: อ้างอิง ::

หนังสือรอให้ถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว โดย มาซารุ อิบุกะ (ผู้ก่อตั้งบริษัท Sony)