ทำอย่างไรเมื่อพี่น้องแย่งของกัน

สถานการณ์ประจำวันประจำบ้าน เชื่อว่าทุกบ้านที่มีพี่น้องต้องเจอ ! ทางเราก็เช่นกัน และเนื่องจากเป็นเหตุการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ต้องพบเจออยู่บ่อย ๆ

วันนี้เลยอยากมาแชร์ประสบการณ์การรับมือเวลา “ลูกแย่งของกัน” ให้เหตุการณ์ไม่บานปลาย จบลงง่าย ๆ แบบแฮปปี้ทั้งพี่ทั้งน้องค่ะ ก่อนอื่นเลยคือแม่หวานเคยอ่านจากคุณหมอประเสริฐบอกว่า ...”เวลาพี่น้องทะเลาะกัน เล็ก ๆ น้อย ๆ พ่อแม่ไม่ต้องรีบเข้าไปเคลียร์ ปล่อยให้เด็ก ๆ ลองจัดการกันเองบ้าง”...

ซึ่งหวานก็ลองทำตาม ผลที่ได้ก็คือ เออจริงแฮะ ! ปล่อยไหลไป บางทีเค้าก็เคลียร์กันได้เองแบบงง ๆ จากที่ง้าง ๆ จะฟาดงวงฟาดงาใส่กัน กลายเป็นหักมุมจบแบบมุ้งมิ้งซะงั้น แม่ก็ดีใจนั่งอมยิ้มหน้าบานกันไป

แต่มันก็มีบางครั้งที่สงครามดูจะบานปลาย แม่ก็เข้าไปช่วยเคลียร์ใจซักเล็กน้อย ยกตัวอย่าง เมื่อเฮียหยิบแว่นของน้องไปเล่น แต่น้องก็ร้องว่าจะเอา แต่มันเป็นของน้องก็จริง แต่วันนี้เฮียหยิบขึ้นมาเล่นก่อน เรียกว่าตัดสินยากไปอีกว่าใครควรเป็นผู้ครอบครองของชิ้นนี้ แทนที่พ่อแม่จะเสียงแข็งแล้วพูดว่า...

...”พีต้า ! เอาแว่นให้น้องเดี๋ยวนี้ !”...

...”พีต้าแว่นของน้อง.. ให้น้องเล่นก่อนนะลูก”...

...“โอเคไม่เป็นไร..ให้เฮียเล่นไปเลยเดี๋ยวเราไปซื้อใหม่กัน”...

ประโยคเหล่านี้เป็นประโยคคำสั่ง ที่เราพูดไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่ลองนึกภาพตามว่าถ้าเราเองได้ยินประโยคเหล่านี้ก็คงไม่อยากจะเอาของที่ถืออยู่ในมือให้ใครเหมือนกัน เพราะมันไม่น่าฟังเอาซะเลย ทั้งสั่ง ทั้งบังคับ แถมไม่มีความเข้าใจกันเลยซักนิด !

เพราะฉะนั้น แทนที่จะเราใช้คำพูดเชิงลบ ที่ทำให้สถานการณ์แย่ลง ลองใช้คำพูดเชิงบวก ชื่นชมเค้าเข้าไป แต่แอบหยอดความในใจที่แม่อยากให้แบ่งของให้น้องแบบเนียน ๆ แบบนี้ดูค่ะ..

...“น้องเพตั้นรอแป๊บนึงนะครับ หม่าม๊ารู้ว่าลูกอยากเล่น แต่คอยดูเฮียพีต้าของหม่าม๊านะ แป๊บเดียว เดี๋ยวเค้าก็เอามาให้น้องตั้นแล้ว เชื่อหม่าม๊าสิ เฮียพีต้าเค้าน่ารักจะตาย”...

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ !!! แม่หวานใช้วิธีนี้ พูดจบไม่เกินครึ่งนาที น้องพีต้าจะหยิบของแล้วยื่นให้น้องเพตั้นตลอดแทบทุกครั้ง จบแบบแฮปปี้ทั้งพี่ทั้งน้อง แบบไม่ต้องบังคับใคร ไม่ตัดสิน ทุกอย่างมาจากใจที่เค้าพร้อมจะให้เอง นี่เป็นอีกหนึ่งวิธีที่แม่หวานใช้แล้วได้ผลเลยอยากมาแชร์ให้ลองไปใช้ดูนะคะ