เล่าย้อนไปเล็กน้อย พีต้าเริ่มบอกเวลาปวดฉี่เองได้ และแม่หวานเริ่มฝึกให้เลิกแพมเพิสตั้งแต่อายุประมาณ 2 ขวบนิด ๆ

ตอนนั้นก็ยังช่างใจว่าตอนกลางคืนจะฝึกไปด้วยเลยดีมั้ย แต่ด้วยอะไรหลาย ๆ ทั้งวุ่นวายอยู่กับน้องเพตั้นที่เพิ่งคลอด(ในตอนนั้น) รวมทั้งเพื่อนที่เป็นหมอเด็กก็บอกว่าไม่ต้องเร่งรัดลูกขนาดนั้นก็ได้ แม่หวานเลยปล่อยเป็นไปตามธรรมชาติให้เค้าใส่แพมเพิสนอนมาเรื่อย ๆ มีหลายครั้งที่เค้าบอกว่าพีต้าไม่อยากใส่เพิส(ตอนกลางคืน)แล้ว แต่ด้วยความรักสะดวกสบายของพ่อแม่ และความกลัวเตียงเปื้อน เลยยังให้เค้าใส่มาเรื่อย ๆ 

จนถึงเมื่อเดือนสองเดือนที่แล้ว น้องพีต้าอายุครบ 3 ขวบครึ่งพอดี มีวันนึงที่เค้าไปนอนบ้านอาม่าแล้วฉี่ล้น (เนื่องจากดื่มน้ำตอนข้าวเย็นไปประมาณลิตรนึง) อาทิตย์ถัดมาอาม่าเลยคุยว่า ...“วันนี้พีต้าจะไม่ฉี่ใส่ที่นอนอาม่านะครับ”... เค้าก็ฟังแล้วก็พยักหน้า แล้วปรากฎว่าคืนนั้นตื่นมาตอนเช้า แพมเพิสก็แห้งสนิท ไม่มีร่องรอยการฉี่แม้แต่นิดเดียว

วันต่อมากลับมานอนที่บ้าน เลยคุยกันกับป่าป๊าว่า ...“คงถึงเวลาแล้ว”... ลูกน่าจะพร้อมแล้วล่ะ เลยสานต่อ โดยการพาเข้าห้องน้ำก่อนเข้านอน และคุยกันอย่างชัดเจนว่า ...”ต่อไปนี้เราจะไม่ฉี่ใส่เพิสกันแล้วนะ พีต้าทำได้ หม่าม๊ารู้ (แต่ยังใส่เพิสอยู่..เพราะแม่ยังคงกลัวเตียงเปื้อน)”... และเค้าก็ไม่ฉี่ใส่เพิสอีกเลยจริง ๆ !!

ฟังดูอาจจะง่ายจนงง แบบแทบไม่น่าเชื่อ แม่หวานก็แทบไม่เชื่อตัวเองเหมือนกันว่า บทพอจะเลิก ก็เลิกได้ง่าย ๆ ขนาดนี้ แต่มันเป็นเรื่องจริง ที่น้องพีต้าทำสำเร็จแล้ว วันนี้ลูกโตขึ้นอีกขั้นเลิกเพิสได้ทั้งกลางวันกลางคืนแล้ว วันนี้หวานเลยมีทริคเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการฝึกลูกให้ไม่ฉี่รดที่นอนมาฝาก

ฝึกวินัยให้เข้าห้องน้ำก่อนนอน

ฝึกให้เป็นกิจวัตรก่อนนอนเลยค่ะ ว่าทุกครั้งก่อนจะเข้านอนต้องไปเข้าห้องน้ำ ฉี่ให้เรียบร้อยเสร็จสรรพก่อน หรือจะเป็นกระโถนก็ได้ตามไลฟ์สไตล์แต่ละบ้าน (แต่ที่บ้านหวานพาเข้าห้องน้ำ) ทำแบบนี้ให้เป็นประจำทุกคืน แล้วเค้าจะค่อย ๆ ซึมซับ และจะจดจำได้ว่าต้องทำแบบนี้ค่ะ

☺︎ ดื่มน้ำก่อนเข้านอน 1 ชม. ☺︎

ข้อนี้ถ้าทำได้คือดี อย่าให้ลูกดื่มน้ำเยอะ ๆ หรือนมเยอะก่อนเข้านอน ถ้าเป็นไปได้ให้เว้นไว้สัก 1 ชม. แต่ชีวิตจริงบางที ก็อาจจะยากซะหน่อย เพราะความหิวน้ำมันไม่เข้าใครออกใคร โดยเฉพาะในเด็กเล็ก ๆ การเว้นระยะแบบนี้จะช่วยลดอาการฉี่รดที่นอนได้อีกทางค่ะ

ไม่ควรให้ลูกน้อยดื่มพวกน้ำอัดลม ชาเขียว อะไรพวกนี้ก่อนเข้านอนนะคะ เพราะเครื่องดื่มเหล่านี้จะมีสารคาเฟอีนที่จะไปกระตุ้นให้ลูกน้อยฉี่บ่อย จริง ๆ ไม่เกี่ยวกับฉี่ไม่ฉี่ก็ไม่ควรกินอยู่แล้ว เพราะมันทำให้ฟันผุ

☺︎ อย่าดุเมื่อลูกพลาด ☺︎

การฉี่รดที้นอนเป็นเรื่องธรรมดามาก ๆ ในเด็กเล็ก การที่เราไปดุเค้าเวลาเค้าฉี่ราดบนที่นอน จะยิ่งกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เค้ากลัว ฝังใจ และไม่เกิดประโยชน์ เค้าอาจจะจำว่า ฉี่แล้วโดนดุ ที่นี่พอปวดฉี่ขึ้นมาก็ไม่กล้าจะบอก กลายเป็นอั้น กระเพาะปัสสาวะอักเสบตามมาเรื่องใหญ่ แค่เราพูดดี ๆ อธิบายให้เค้าเข้าใจอย่างใจเย็น ดีกว่าทำให้เค้ากลัวเยอะเลยค่า

☺︎ ชมเชยลูกทุกครั้งที่ไม่ฉี่รดที่นอน ☺︎

เค้าต้องภูมิใจและรู้สึกว่าสิ่งใหม่ที่เค้าทำได้ไม่ธรรมดา แม่หวานเล่นใหญ่มาก แต่มันได้ผลน้องพีต้ายิ้มแก้มปริ แม่หวานเลยชวนว่า ...”เดี๋ยวคืนนี้เราลองดูกันอีกคืนนะ มันท้าทายมากเลย ต้อง big boy เท่านั้นนะเนี้ยถึงทำได้ !!”... สุดท้ายคือพีต้าก็ทำได้ ไม่กลับมาฉี่รดที่นอนอีกเลย

☺︎ ใช้ผ้ารองซับฉี่เพื่อความชัวร์ ☺︎

สิบเท้ายังรู้พลาด..นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง นับประสาอะไรกับเด็กวัยสามขวบกว่า ทางเราผู้เป็นแม่ก็ต้องเตรียมพร้อมรักษาเตียงนอนสุดที่รักของตัวเอง ของที่บ้านแม่หวานปูด้วยผ้ารองซับแบบทั้งเตียง เพราะพีต้านอนดิ้นมากแบบ 360 องศา ไม่สามารถใช้แบบเป็นชิ้น ๆ เฉพาะจุดได้

☺︎ รอเวลาที่พร้อม ☺︎

ทั้งหมดทุกข้อที่กล่าวมาหวานว่าข้อนี้สำคัญที่สุด เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน ความพร้อมของแต่ละคนก็ไม่เท่ากัน คำว่า “ความพร้อม” ในที่นี้หมายถึงพ่อแม่ด้วยที่ทุกคนจะต้องร่วมมือร่วมใจทำให้สำเร็จไปด้วยกัน ใครฝึกได้เร็วก็ดี ใครฝึกได้ช้าก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องเร่งไม่รีบ ทุกอย่างมีเวลาของมันเสมอค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกบ้านนะคะ