ไม่อยากให้ลูกเล็กติดสมาร์ทโฟน ต้องไม่เล่นให้เห็นเป็นตัวอย่าง

ในสังคมไทยทุกวันนี้ สมาร์ทโฟน หรือแท็บเล็ต แทบจะเป็นปัจจัยที่ 5 ในชีวิตคนไทยทุกเพศทุกวัยกันเลยทีเดียว

เด็ก ๆ เกิดใหม่ในช่วง 10 ปีมานี้ จะเห็นพ่อแม่ปู่ย่าตายายถือสมาร์ทโฟน หรือแท็บเล็ต ติดตัวกันเป็นประจำทั้งวัน จนเรียกได้ว่า เกือบจะเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตกันไปแล้ว ต้องยอมรับกันว่า สมาร์ทโฟน เป็นอาวุธสำคัญที่ทำให้เราสามารถปฏิบัติภารกิจต่าง ๆ ให้ลุล่วงไปด้วยดีเสมอมา ทั้งธุรกรรมทางการเงิน การธนาคาร การค้นหาความรู้ การเปิดรับความบันเทิง แม้กระทั่งการช้อปปิ้ง ซื้อสินค้าต่าง ๆ ก็สามารถทำได้ โดยใช้ สมาร์ทโฟน เพียงเครื่องเดียว นับว่ามีประโยชน์สำหรับผู้ใหญ่ไม่น้อย

แต่สำหรับเด็กเล็ก ๆ แล้ว สมาร์ทโฟน เป็นศัตรูต่อพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เด็กในวัย 0-2 ปี พ่อแม่ผู้ปกครอง ไม่ควรให้เด็กในช่วงวัยนี้ หยิบจับ สมาร์ทโฟน โดยเด็ดขาด ด้วยเหตุผลที่ว่า เป็นช่วงวัยสำคัญที่สุดในการเรียนรู้ เพราะสมองจะพัฒนาสูงสุด หากปล่อยให้เด็กใกล้ชิดสื่อเทคโนโลยีอย่าง สมาร์ทโฟน จะกระทบต่อพัฒนาการหลาย ๆ ด้าน ทั้งพัฒนาการด้านการสื่อสาร ทำให้ขาดทักษะในการเข้าสังคม ไม่มีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง พูดช้า พูดไม่ชัด สมาธิสั้น ขาดจินตนาการ-ความคิดสร้างสรรค์ เป็นต้น

นอกจาก ห้ามเด็กวัย 0 - 2 ปีหยับจับ สมาร์ทโฟนแล้ว พ่อแม่ผู้ปกครองต้องจำกัดการใช้งานของเด็กวัย 3 - 5 ปี ให้เหลือวันละ ไม่เกิน 1 ชั่วโมง และหลังจากนั้นจนถึง 18 ปี ไม่ควรใช้งานเกินวันละ 2 ชั่วโมง ซึ่งถือเป็นกติกาที่ทุกคนในครอบครัวต้องปฏิบัติตาม รวมถึงพ่อแม่ด้วย

พัฒนาการของเด็กแรกเกิดจนถึง 5 ปี เป็นรากฐานที่สำคัญของชีวิตคน ๆ หนึ่ง พ่อแม่ควรหลีกเลี่ยงให้ลูกในวัยนี้ติดสมาร์ทโฟน และหากว่า ลูกมีแนวโน้มติด สมาร์ทโฟนไปแล้ว พ่อแม่ก็จะเป็นตัวแปรสำคัญในการแก้ไขให้เรื่องร้ายกลายเป็นดีได้

การแก้ไขเรื่อง ลูกติด สมาร์ทโฟน ทำได้โดยไม่หักดิบ ทำร้ายน้ำใจลูกด้วยการบังคับหรือแย่งไปจากมือในทันที แต่ทำได้ด้วยการเบี่ยงเบนความสนใจ หาทางปิดหน้าจอ แล้วใช้เวลาคุณภาพร่วมกัน หากิจกรรมใหม่ ๆ ทำร่วมกันในครอบครัว พาลูกเล่น โดยเล่นกับลูก ไม่เล่น สมาร์ทโฟน ต่อหน้าลูก ทำตัวให้ลูกเห็นเป็นตัวอย่าง ปฏิบัติเช่นนี้อย่างสม่ำเสมอ ลูกก็จะได้มีกิจกรรมสร้างสรรค์ ได้พัฒนาการตามวัยอย่างที่ควรจะเป็น

เมื่อถึงวัยที่เด็กมีความจำเป็นต้องใช้ สมาร์ทโฟน เพื่อประโยชน์ในการศึกษาและอื่น ๆ พ่อแม่ควรจะมีส่วนในการใช้ร่วมกับลูก รวมทั้งเลือกโปรแกรมดี ๆ ที่สร้างสรรค์แนะนำให้แก่ลูก รวมทั้งจำกัดเวลาในการใช้ตามกติกาที่มีร่วมกันในครอบครัวด้วย

ในช่วงปฐมวัย ถือเป็นโอกาสทองของลูก ที่จะได้รับการส่งเสริมให้มีพัฒนาการด้านต่าง ๆ อย่างถูกต้อง และเหมาะสม พ่อแม่ควรพูดคุยกับลูกบ่อย ๆ มีการสื่อสารผ่านความรู้สึก สีหน้า ท่าทาง และแววตาอย่างสม่ำเสมอ ด้วยความรัก และความปรารถนาดีที่มีต่อลูก เพื่อให้ลูกเติบโตเป็นคนมีคุณภาพของครอบครัวและสังคมต่อไปในอนาคต