เช็กความ (ไม่) พร้อมพ่อแม่...ก่อนพาลูกเที่ยว

❐ ไม่มีความมั่นใจกับอะไรต่อมิอะไรเอาเสียเลย

❐ กลัวเหนื่อย กลัวลูกป่วย กลัวหมดเปลือง กลัวสารพัด

❐ ทุกอย่างเป็นเรื่องน่าปวดหัว ยุ่งยาก วุ่นวายไปเสียหมด

❐ มีความเชื่อลึก ๆ ว่า มีสิ่งอื่นที่จะพัฒนาลูกได้ดีกว่า...การพาลูกออกเดินทางเพื่อเจอสิ่งใหม่ ๆ

4 คุณสมบัติที่บอกได้เลยว่า "คุณยังไม่พร้อม" ไม่ใช่ ! ไม่พร้อมจะพาลูกออกเที่ยวนะครับ แต่ไม่พร้อมจะเป็น “พ่อแม่” เสียด้วยซ้ำ" ผมขออภัยหากใช้คำที่แรงไปนะครับ แต่ผมเชื่อว่า การสื่อสารตรง ๆ จะได้ประโยชน์มากกว่า อย่างน้อยก็เป็นการเตือนสติกันและกัน

❤︎ ความมั่นใจ ❤︎

เกือบสามปีเต็มกับการเลี้ยงเจ้าตัวเล็กของผู้ชายอย่างผม ผมได้เรียนรู้ว่า ‘ความมั่นใจ’ เป็นสิ่งจำเป็นมากไม่ใช่แค่เฉพาะการพาลูกเที่ยวนะครับ แต่เป็นคุณสมบัติประการแรก ๆ ที่พ่อแม่ควรมี หากอยากจะเลี้ยงลูกให้ได้ดี

สารภาพตามตรง ผมเป็นคนที่ไม่มั่นใจอะไรมาก่อน แต่เพราะมีลูก! ทำให้ผมต้องกลายเป็นคนใหม่ ไม่ใช่เพื่อลูกเท่านั้นนะครับ แต่เพื่อตัวเองที่จะต้องทำหน้าที่สอนให้เขาต้องเติบโตขึ้นในโลกที่เต็มไปด้วยสิ่งยั่วยุยั่วเย้ามากมาย หากคนสอนไม่มั่นใจอะไรเสียแล้ว คงเดาออกใช่ไหมครับว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร สำคัญกว่านั้น ผมเชื่อเหลือเกินว่าการส่งให้เขาเข้าเรียนโรงเรียนดี ๆ มีชื่อเสียงนั้นไม่เพียงพอ

ก่อนลูกจะลืมตาดูโลก ผมเฝ้าเสาะแสวงหาวิธีการเลี้ยงลูกจากหลากหลายทาง ไม่ว่าจะเป็นการอ่านหนังสือของผู้เชี่ยวชาญ การคุยกับผู้มีประสบการณ์ช่ำชอง ฯลฯ และค้นพบว่าทุกคนต่างมีวิถีวิธีเลี้ยงลูกที่แตกต่างกันไป ไม่มีวิธีไหนผิด หรือวิธีไหนถูก ไม่มีวิธีไหนดี หรือวิธีไหนที่แย่ มีเพียงวิธีที่เหมาะกับเราที่สุดเท่านั้น

สำหรับวิถีและวิธีการเลี้ยงลูกที่เหมาะกับผมและลูกของผม ก็คือ การพาลูกออกเดินทาง เที่ยวบ้าง ทำงานบ้างตามแต่วาระและโอกาสจะอำนวย โดยสิ่งจำเป็นที่สุดของที่สุดในการพาลูกออกเดินทางนั้นก็คือ ความมั่นใจของพ่อกับแม่นี่แหละครับ หากไกด์นำทางไม่มั่นใจซะแล้ว ลูกทัวร์จะเป็นอย่างไรคงพอจะเดาออกนะครับ

❤︎ ความกลัว ❤︎

‘ความกลัว’ สำหรับผมคือสิ่งที่อันตรายสุดในการเลี้ยงลูกเลยครับ พ่อแม่ส่วนใหญ่มักจะถ่ายทอดความกลัวของตัวเองไปสู่ลูกทั้งโดยรู้ตัวบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง ทำให้ลูกกลายเป็นเด็กขี้กลัว เติบโตมาอย่างไม่มั่นใจในตัวเอง กระทั่งกลายเป็นพวกวิตกกังวลไปเสียหมด ความกลัวเป็นกำแพงกักขังการเรียนรู้ของเด็ก ๆ มานักต่อนัก จากความกลัวที่ถูกถ่ายทอดซึมซับมาโดยไม่รู้ตัว หรือจากความกลัวที่ถูกวางเงื่อนไขจากผู้ใหญ่อย่างเรา ๆ นี่แหละครับ กลัวจน กลัวเปลือง กลัวติดเชื้อโรค สารพัดความกลัวที่เล่นงานเด็ก ๆ แบบไม่ปราณีปราศรัย อย่าปล่อยให้ความกลัวทำร้ายพวกเขาอยู่เลยครับ

☞ กลัวเหนื่อย กลับมาพักได้ครับ หรือถ้าเห็นรอยยิ้มของลูก คุณอาจจะหายเหนื่อยไปเลย เชื่อผม!

☞ กลัวลูกป่วย ดูแลดี ๆ ก็ไม่ป่วย หรือถึงป่วยก็คุ้มครับ เชื่อผม!

☞ กลัวหมดเปลือง หมดไปก็หาใหม่ หรือเที่ยวใกล้ ๆ แบบไม่ใช้ตังค์ ก็มีเยอะแยะครับ

..."สู้ ๆ ไปด้วยกันครับ !"...

❤︎ มุมมองต่อการพาลูกเที่ยว ❤︎

ต่อให้มีเงินมากแค่ไหน ก็พาลูกเที่ยวไม่ได้ ถ้าใจเราไม่พร้อม ผมว่ามนุษย์พ่อมนุษย์แม่ส่วนใหญ่ที่ไม่พาลูกออกเที่ยว เพราะมองว่า การพาลูกเที่ยวเป็นเรื่องยุ่งยาก-วุ่นวาย ยิ่งต้องไปค้างคืนด้วยแล้วล่ะก็ ไม่ต่างอะไรกับการอพยพย้ายถิ่นฐานเลยทีเดียว ซึ่งผมก็ไม่เถียงครับ! เพียงแต่ความยุ่งยากวุ่นวายที่คนอื่นมองหรือเรียกนั้น สำหรับผมมันคือการเตรียมความพร้อม

ในชีวิตเรา หากสังเกตดี ๆ ไม่ว่าจะทำอะไร การเตรียมความพร้อมเป็นเรื่องธรรมดา-ธรรมชาติอยู่แล้ว เช่น จะไปสอบ เราก็ต้องอ่านหนังสือเตรียมความพร้อม, จะไปสัมภาษณ์งาน เราก็ต้องซักซ้อมการพูด-การตอบคำถาม สารพัดวิธีเหล่านี้ คือ การนำพาเราไปสู่เป้าหมายที่ตั้งใจไว้ เช่นเดียวกันกับการพาลูกเที่ยว ถ้าเรามัวแต่มองว่า ทุกอย่างเป็นปัญหา คงไม่ได้พาลูกออกเดินทางเปิดโลกกว้างให้เขาเสียที ฉะนั้น มาเปลี่ยนมุมมองของเรา เพื่อให้พวกเขาได้เติบโตกันเถอะครับ 

❤︎ ความเชื่อ ❤︎

ที่สุดของที่สุดในการพาลูกเที่ยว คือ เราต้องเชื่อก่อนว่า การเที่ยวนั้นมีประโยชน์ ถ้าคุณยังไม่เชื่อ ผมแนะนำให้นอนอยู่บ้านไปก่อน ที่ผ่านมา ผมเชื่ออย่างหมดใจว่า การพาลูกตะลอนเที่ยวไปในที่ทางที่ไม่คุ้นชิน เขาจะเติบโตแบบก้าวกระโดด เขาจะเรียนรู้วิธีดีลกับผู้คน สัตว์ และธรรมชาติด้วยตัวเอง โดยที่เราแทบจะไม่ต้องเอ่ยปากสอนอะไรด้วยซ้ำ ที่สำคัญเขายังจดจำได้ดีกว่าการได้ยินเสียงเราพร่ำบ่นที่บ้านซ้ำ ๆ ซาก ๆ เสียอีก

:: ยกตัวอย่าง :: อย่างการกินข้าว ตอนอยู่บ้านการป้อนข้าวลูกแต่ละคำเป็นเรื่องสุดหินสำหรับผม แต่เมื่อออกเดินทาง ลูกกินเองได้โดยไม่ต้องบอก บทเรียนมีอยู่รอบตัวให้เขาเห็น ร้านอาหารเป็นโรงเรียนสอนมารยาทการกินให้ลูกผมได้เป็นอย่างดี และอีกหลาย ๆ เหตุการณ์ที่ผมอยากบอกเหลือเกินว่า ...“พาลูกออกเดินทางไปเผชิญโลกกว้างกันเถอะครับ”...