ลูกเป็นคนดีได้ แม้พ่อ-แม่ต้องเลิกรากัน

เมื่อวันหนึ่ง ความรักที่มีต่อกันของพ่อและแม่ เดินทางมาถึง "ทางตัน" คนทั้งสองไม่สามารถไปต่อด้วยกันได้แล้วคนที่สามคือ"ลูก"จะเป็นอย่างไร ?

การเลิกรา-หย่าร้างของสามี-ภรรยา เกิดจากปัญหาร้อยแปดพันประการ บางครั้งเกิดจาก"ความไม่ซื่อสัตย์"ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ซึ่งเห็นคนอื่นดีงามกว่าคนที่บ้าน บางครั้งเกิดจาก"ไลฟ์สไตล์เปลี่ยน"ที่เคยเข้ากันได้ ก็กลายเป็นคนละทาง และบางคราวอาจเกิดจาก "ปัญหาเศรษฐกิจ" ที่ถาโถมเข้ามาจนเกิดเป็นคลื่นสึนามิ ทำลายล้างทุกสิ่ง ความคิดเห็นไม่ตรงกัน มองคนละมุม หรือคิดคนละด้าน ฯลฯ เป็นปัจจัยทำให้ เกิดปัญหาครอบครัว

หาก "การเลิกรากัน" มีแค่คนสองคน ย่อมเป็นเรื่องง่าย ในเมื่อไม่สามารถประคองชีวิตคู่ได้ ก็ต้องแยกย้ายกัน "ไปที่ชอบ" แต่เมื่อมีลูก คนเป็นพ่อ-เป็นแม่ ต้องคิดให้มาก และจะต้องพยายามประคับประคองชีวิตครอบครัวให้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขพร้อมหน้าให้ได้ โดยใช้เหตุผลในการพูดคุยกันว่า เหตุที่เราอยู่กันด้วยความสามัคคีไม่ได้ เพราะอะไร พยายามปรับความเข้าใจกันโดยยึด "ความรักลูก" เป็นเป้าหมายหลัก แต่หากว่าคุยกันก็แล้วปรับก็แล้วยังคงไปกันด้วยดีไม่ได้ ก็คงถึงวันที่ต้องเลิกรา

เมื่อสภาพครอบครัวถึงทางแยก พ่อกับแม่ที่รักลูก ควรทำความเข้าใจกับลูกอย่างพร้อมหน้ากันเพื่อบอกความจริงกับลูก ไม่ทะเลาะกันต่อหน้าลูกหรือพูดโจมตีอีกฝ่ายเพื่อให้ลูกเข้าข้าง แต่การบอกความจริงกับลูกที่ยังเป็นเด็กเล็กต้องอธิบายมากหน่อยว่า ทำไมชีวิตครอบครัว จึงขาดหายใครคนหนึ่งไป เพื่อให้กระทบกระเทือนจิตใจลูกน้อยที่สุด ซึ่งแน่นอนว่าลูกต้องรู้สึกเศร้า-ผิดหวัง และไม่อยากให้เป็นเช่นนี้ การบอกความจริงแก่ลูกต้องอยู่บนพื้นฐานที่ ไม่หลอก และไม่ให้ความหวังที่ไม่เป็นจริง

แต่พ่อแม่ต้องย้ำและให้ความมั่นใจกับลูกว่า ลูกเกิดจากความรัก และเป็นคนที่มีคุณค่าที่สุดของพ่อแม่เสมอ แม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันครบหน้า แต่แม่ยังคงเป็นแม่ของลูก และพ่อยังคงเป็นพ่อของลูก เราทั้งสองมีความรักลูกมาก ๆ ไม่เปลี่ยนแปลง และจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป

นอกจากนี้พ่อแม่ต้องพยายามคงไว้ซึ่งกิจกรรมที่เคยทำร่วมกับลูกให้มากที่สุด เช่น เคยเล่นกีฬากับพ่อ ไปเรียนดนตรีกับแม่ หากคนใดคนหนึ่งทำเช่นเดิมไม่ได้ อีกคนต้องเสริมแทนทันที อย่าให้ลูกขาดทำในสิ่งที่ชอบ เขาจะได้ไม่รู้สึกว่าสูญเสียทุกสิ่ง โลกถล่มทลาย เพราะพ่อแม่เลิกรากัน

การตกลงกันว่า ลูกต้องอยู่กับพ่อหรือแม่คนใดคนหนึ่ง คน ๆ นั้นจะต้องมีความพร้อมทั้ง เงินและเวลา เป็นคนที่ลูกจะพึ่งพาได้เพื่อจะได้เอาใจใส่ดูแล ด้านความเป็นอยู่ สุขอนามัย ให้การอบรมสั่งสอน ให้การศึกษา และอื่น ๆ เพื่ออนาคตที่ดีของลูกต่อไป

♥︎ "พ่อเลี้ยงเดี่ยว" หรือ "แม่เลี้ยงเดี่ยว" ไม่ใช่ชีวิตที่ขมขื่น ♥︎

เหมือนที่คนนอกประเมินไว้ หากว่าเรามีความพร้อมที่จะเลี้ยงลูกให้เป็นคนดีของสังคม การทุ่มเทความรัก ดูแลลูกอย่างใกล้ชิด อบรมสั่งสอนให้ลูกอยู่ในศีลธรรมอันดีงาม ย่อมหล่อหลอมให้ลูกเป็นคนดีที่มีความสุขได้

"โลกนี้คือละคร" พ่อแม่อย่าสอนให้ลูกเกลียดชังอีกฝ่าย เพียงเพราะ "เราอยู่ด้วยกันไม่ได้" เลย ชีวิตนี้สั้นนัก เราเวียนว่ายอยู่ในโลกนี้ไม่ถึง 100 ปี ก็ตายจากกันแล้ว สอนให้ลูกมีความรัก ความเมตตา กตัญญูรู้คุณต่อ บิดา-มารดา เป็นสิ่งประเสริฐที่สุด