การเล่นที่ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ วันนี้คุณได้เล่นกับลูกบ้างหรือยัง ?

การเลี้ยงลูกด้วยการให้ความรัก ความอบอุ่น ความเอาใจใส่ ให้การศึกษา และการให้ลูกได้กินอาหารที่มีประโยชน์

เพื่อจะได้เจริญเติบโตอย่างมีคุณภาพ เป็นเรื่องสำคัญ

แต่การส่งเสริมให้ลูกปฐมวัยได้เล่น ก็เป็นเรื่องที่พ่อแม่ไม่ควรละเลย เพราะการเล่น จะช่วยพัฒนาสมอง ให้ได้เรียนรู้สิ่งแวดล้อม รู้จักสังเกต มีไหวพริบ มีความคิดสร้างสรรค์ และมีพัฒนาการทาง ร่างกาย อารมณ์ และสังคมไปพร้อมกันด้วย

การเล่นมีความสำคัญสำหรับเด็กมาก พ่อแม่ควรส่งเสริมให้ลูกได้เล่นอย่างอิสระ สนุก และมีความสุข การเล่นต้อง ปลอดภัย และเหมาะสมกับวัย ในฐานะที่พ่อแม่เป็นเพื่อนคนแรก ๆ ของลูก ควรเล่นกับลูกตั้งแต่ยังเป็นทารก ด้วยการทักทายเพื่อให้ลูกยิ้ม หรือหัวเราะบ่อย ๆ ซึ่งจะทำให้เขาเป็นเด็กอารมณ์ดี

การเล่นกับลูก จะทำให้ลูกได้มีพัฒนาการที่ดีรอบด้าน ได้เรียนรู้การสื่อสาร โต้ตอบกับพ่อแม่ด้วย การเล่นของเล่น หรือเล่นเกมต่างๆ กระตุ้นความกระตือรือร้น และอยากรู้ อยากเห็นของเด็กมากขึ้น

นอกจากนี้ การใช้เวลาร่วมกันในการเล่นของพ่อแม่และลูก ทำให้ได้พูดคุยใกล้ชิด สนิทสนมกันมากขึ้น ส่งเสริมความรักความอบอุ่นในครอบครัวได้เป็นอย่างดี ยกตัวอย่างกิจกรรมที่เล่นกันในครอบครัว เช่น การวาดภาพ ระบายสี ต่อบล็อกไม้ง่าย ๆ เล่นโยนบอลเล็ก ๆ เป็นต้น 

เป็นเรื่องน่ายินดีว่า ผลดีของการเล่นกับลูก ทำให้ลูกสนุก มีความสุขมาก และได้เรียนรู้ทักษะจากพ่อแม่ ช่วยสร้างความทรงจำดี ๆ ร่วมกัน ส่งเสริมความสัมพันธ์ ทำให้ลูก รู้สึกไว้วางใจพ่อแม่มากขึ้น

นอกจากนี้ยังทำให้ลูกมั่นใจในตัวเอง และพร้อมที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ต่อไปอีกด้วย การเล่นทำให้เด็กได้ฝึกการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า รู้จักการทำงานเป็นทีม รู้จักการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน อันเป็นพื้นฐานก่อนที่ลูกจะเข้าโรงเรียน และไปเล่นกับเพื่อน

สำหรับการเลือกของเล่นให้ลูก ของเล่นที่ดี ต้องเหมาะสมกับวัยของเด็ก มีความปลอดภัย ปราศจากสารพิษเจือปน ทำความสะอาดง่าย ช่วยพัฒนาประสาทสัมผัส และเสริมทักษะการเคลื่อนไหวในส่วนต่างๆของร่างกาย ช่วยกระตุ้นให้เด็กเกิดจินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์ เพื่อจะได้เจริญเติบโตอย่างมีประสิทธิภาพ ของเล่นเด็ก ได้แก่ บล็อกต่อเป็นรูปต่างๆตามจินตนาการ ,จิ๊กซอว์ ,ลูกบอล ,ดินน้ำมัน ,แป้งโดว์ ,กระดาษ ,ดินสอสี เป็นต้น

ในการเล่นแต่ละครั้ง พ่อแม่ต้องฝึกให้ลูกรู้จักเก็บของเล่นเองเสมอ โดยเริ่มจากการชักชวนให้ช่วยกันเก็บก่อน โดยอธิบายเพิ่มเติมว่า ถ้าลูกเก็บของเล่นเข้าที่เข้าทาง เมื่อเล่นเสร็จแล้ว ก็จะไม่เกะกะขวางทางเดิน ทำให้สะดุดล้ม บาดเจ็บ รวมทั้งเมื่อลูกอยากจะเล่นใหม่ในครั้งต่อไป ลูกก็จะรู้ว่าของเล่นชิ้นโปรดนั้น เก็บไว้ที่ไหน เรียกว่า " เล่นเอง เก็บเอง เก่งที่สุด " ทั้งนี้พ่อแม่ต้องชมเชย เมื่อลูกเก็บของเล่นเองทุกครั้ง ซึ่งจะทำให้เขามีกำลังใจในการทำความดี และเป็นการเสริมสร้างความเป็นคนมีระเบียบวินัย ด้วย

 เมื่อถึงวัยที่เข้าโรงเรียน ลูกจะได้เรียนรู้ในการเล่นกับเพื่อน ได้ฝึกการเข้าสังคมกับคนอื่น รู้จักอดทน รอคอย เข้าคิว และเสียสละ ในบางครั้งเด็ก ๆ อาจการทะเลาะกันบ้าง ให้ถือเป็นเรื่องธรรมดา พ่อแม่ต้องปล่อยให้ลูกแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเอง โดยไม่ไปแทรกแซงเรื่องความขัดแย้งโดยไม่จำเป็น เพราะว่าอย่างไรก็ตาม เขาจะเรียนรู้ในการปรับตัวให้เข้ากับผู้อื่นให้ได้ เพื่อจะได้เล่นสนุกกับเพื่อนตามกติกาของการเล่นนั่นเอง

การเล่น ทำให้เด็กสนุก และมีความสุขมาก ในขณะเดียวกันก็เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาการด้านต่างๆของเด็กให้ดีขึ้นด้วย จะเห็นได้ว่า การเล่นไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ แต่เป็นเรื่องจริงจัง ที่พ่อแม่ต้องจริงใจ ในการส่งเสริมลูกของเราให้ได้เล่นอย่างสร้างสรรค์ เพื่อพัฒนาศักยภาพของตัวเองอย่างสูงสุด

..."วันนี้คุณได้เล่นกับลูกบ้างหรือยัง ?"...