ทำไมเด็ก ๆ ควรปีนป่ายต้นไม้ หรือของเล่นสนามที่สูง

กิจกรรมที่เด็ก ๆ วัยนี้ถือเป็นเรื่องท้าทายน่าตื่นเต้น และได้สนองความอยากรู้อยากเห็น ซึ่งการปีนป่ายถือเป็นพัฒนาการอย่างหนึ่งของเด็กอีกด้วย

● 1. สร้างความแข็งแรงทั้งร่างกายและจิตใจ เมื่อเด็ก ๆ เริ่มปีนป่าย ไม่ใช่เพียงแค่พวกเขาต้องใช้ร่างกายของตัวเองเพื่อปีนขึ้นไป เด็ก ๆ ยังต้องใช้ทั้งจิตใจที่กล้าหาญเพื่อพาตัวเองปีนขึ้นไปอีกด้วย เพื่อที่จะปีนไปให้ถึง ยอดที่ตั้งใจอย่างปลอดภัย

● 2. ช่วยพัฒนาการคิดวางแผนและการแก้ปัญหา เด็ก ๆ ต้องคิดวางแผนและแก้ปัญหาเฉพาะหน้าอยู่เสมอบนต้นไม้นั้น ที่สำคัญเด็ก ๆ ต้องเรียงลำดับความสำคัญจากมากไปสู่น้อยให้ได้ จากกิ่งใหญ่ไปสู่กิ่งถัดไป เด็ก ๆ ต้องประเมินจากสายตาว่าเขาควรจะปีนไปในทิศทางใด

● 3. สร้างความมั่นใจในตัวเอง เมื่อเด็ก ๆ ปีนไปถึงที่ยอดหรือที่ความสูงที่ตัวเองตั้งไว้ พวกเขาจะเกิดความภาคภูมิใจที่ สามารถทำได้ตามเป้าหมาย ในขณะเดียวกันความมั่นใจในตัวเองของเขาจะค่อย ๆ พัฒนาขึ้นมา “ยิ่งปีนได้สูง การรับรู้ความสามารถภายในตนเองยิ่งชัดเจน” “ยิ่งปีนบ่อย ๆ ยิ่งมองเห็นความเป็นไปได้”

ทั้งนี้พ่อแม่สามารถพิจารณาตามความเหมาะของลูกเราว่า เราควรปล่อยให้เขาปีนป่าย หรือไม่ และควรไปสูงแค่ไหน โดยอาจจะยึดหลักความปลอดภัย

• 1. “สถานที่ปีนป่ายนั้นถูกออกแบบมาเพื่อให้ปีนป่าย” หากไม่ใช่ต้นไม้ สถานที่นั้นต้องเป็นสิ่งที่ถูกออกแบบมาเพื่อให้เด็ก ๆ ปีนป่ายโดยเฉพาะ ไม่ใช่ปีนที่ใดก็ได้ เพราะอาจจะเป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่น

• 2. “วัยของลูกเหมาะสมที่จะปีนสิ่งนั้น” ความสูงของสถานที่ปีนป่ายนั้นเหมาะสมกับวัยของลูก หากลูกตกลงมาจะไม่สูงจนทำให้ เป็นอันตรายถึงชีวิต

• 3. “ความมั่นใจของลูก และความมั่นใจของพ่อแม่” ลูกมั่นใจว่าเขาสามารถปีนได้ เขาพร้อมจะปีนด้วยตนเอง และพ่อแม่มั่นใจว่าลูกปีนได้ “เมื่อลูกประสบปัญหา พ่อแม่ควรชะลอการเข้าไปช่วยเหลือลูกแก้ปัญหา” หากลูกไม่ได้ร้องขอความช่วยเหลือ หรือ ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เขากำลังทำให้ตัวเอง บาดเจ็บ ผู้อื่นบาดเจ็บ หรือข้าวของเสียหาย พ่อแม่ควรให้โอกาสลูกในการลองแก้ ปัญหาด้วยตนเองเสียก่อน เมื่อลูกพยายามจนถึงที่สุดแล้ว เขาไม่สามารถแก้ไขได้ ให้ พ่อแม่เข้าไปสอนเขา ผ่านการทำให้ดู พาเขาทำ และให้เขาลองทำด้วยตนเอง

สำหรับผู้ใหญ่ที่กังวลว่า “ปล่อยเด็กเล่นอิสระ โดยปราศจากการควบคุมชี้นำแล้ว ถ้าเขาทำสิ่งที่ไม่เหมาะสม ผู้ใหญ่จะควบคุมเขาได้อย่างไร ?” คำตอบ คือ “การเล่นอิสระ” ไม่ได้เท่ากับ “การปล่อยปละละเลย” เพราะก่อนปล่อย เด็ก ๆ เล่น ผู้ใหญ่มีหน้าที่บอกกติกาหรือขอบเขตให้ชัดเจน

• ข้อ 1 เราจะไม่ทำให้ตัวเองบาดเจ็บ
• ข้อ 2 เราจะไม่ทำให้ผู้อื่นบาดเจ็บ
• ข้อ 3 เราจะไม่ให้ข้าวของเสียหาย

หากเล่นแล้วทำผิดกติกา ผู้ใหญ่มีหน้าที่ย้ำเตือนเรื่องกติกาที่เราตกลงกัน โดยอาจ จะตกลงกับเขาไว้ว่า “แม่จะเตือนลูก 2 ครั้ง ถ้าเกิดครั้งที่ 3 แม่จะเข้าใจว่า ลูกไม่พร้อมเล่นสิ่งนี้ในวันนี้ เราจะหยุดการเล่นนี้ทันที” ยอดไม้ที่ปีนไปถึง เป็นเสมือนเป้าหมายที่เป็นรูปธรรมและจับต้องได้สำหรับเด็ก ๆ ในวันนี้ ในวันหน้า เมื่อเป้าหมายกลายเป็นนามธรรม เด็ก ๆ จะสามารถวางแผน แก้ปัญหา ระหว่างทาง ไม่ยอมแพ้ และไปได้ถึงเป้าหมายที่พวกเขาหวังไว้