จริงหรือไม่... ส่งลูกเรียนภาษากับเจ้าของภาษาดีที่สุด ?

อยากเรียนภาษาอังกฤษแล้ว ต้องพาไปเรียนกับ Native Speaker เท่านั้นถึงจะดีจริงมั้ย ? แต่แถวบ้านหรือโรงเรียนที่ลูกเรียน ไม่มีครูที่เป็น Native Speaker สอนเลย จะทำยังไง ?

หลายครั้งที่พ่อแม่มักเชื่อว่าการให้ลูกได้เรียนหรืออยู่กับครูชาวต่างชาติที่เป็น Native Speaker จะช่วยให้ลูกได้ภาษาอังกฤษที่ดีที่สุด โดยเฉพาะเรื่องสำเนียงการออกเสียงที่ “เหมือนเจ้าของภาษา” แต่คำถาม คือ ถ้าพ่อแม่เป็นคนสอนกันเอง หรือเรียนกับครูไม่ใช่ Native จะยังมีข้อดีอยู่หรือเปล่า ?

หนึ่งในเหตุผลใหญ่ ๆ ที่พ่อแม่อยากให้ลูกเรียนกับ Native Speaker ก็คือเรื่อง “สำเนียง” เพราะกลัวว่าลูกจะติดสำเนียงไทยหรือสำเนียงแบบที่ไม่เหมือนเจ้าของภาษา งานวิจัยที่บอกว่า เด็ก ๆ มีความสามารถที่จะปรับสำเนียงของตัวเองเมื่อเติบโตขึ้น โดยเฉพาะเมื่อได้มีความคุ้นเคย ได้มีโอกาสฟังและใช้ภาษาบ่อย ๆ การติดสำเนียงจึงไม่ใช่ปัญหาในระยะยาวที่พ่อแม่ต้องกังวล ถ้าเราเปิดโอกาสให้ลูกได้สัมผัสกับภาษาอังกฤษมากจนถึงระดับหนึ่ง (อย่างที่เราเคยคุยกันในบทความก่อน ๆ)

แล้วอย่าลืมด้วยนะคะว่า ความชัดเจนในการออกเสียง (Pronunciation) เป็นสิ่งที่ทุกคนควรให้ความสำคัญมากกว่าเรื่องสำเนียง เพราะการจะสื่อสารกับชาวต่างชาติเข้าใจหรือไม่ อยู่ที่ว่าเราออกเสียงได้ชัดเจนแค่ไหน

ลองคิดเปรียบเทียบตามก็คือ คนแต่ละภาคของไทยเรา คนเหนือ คนภาคกลาง คนอีสาน คนใต้ หรือคนสุพรรณ ต่างก็มีสำเนียงภาษาไทยเฉพาะถิ่นที่แตกต่างกันไป แต่เราก็จะไม่มีปัญหาด้านการสื่อสารระหว่างกัน ถ้าเราออกเสียงคำศัพท์แต่ละคำออกมาได้ชัดเจน

ที่จริงสำเนียงเป็นเรื่องของอัตลักษณ์และความหลากหลาย การที่เด็กมีสำเนียงแบบไทยหรือแบบอื่น ๆ ไม่ได้ทำให้เขาสื่อสารภาษาอังกฤษได้ด้อยกว่าคนที่พูดด้วยสำเนียงเหมือนเจ้าของภาษาเป๊ะ ๆ

สิ่งที่สำคัญกว่าคือการออกเสียงให้ชัดเจนและถูกต้อง เพื่อสื่อสารได้ตรงกับสิ่งที่เราอยากจะสื่อออกไป การเน้นเรื่องสำเนียงมากเกินไปอาจทำให้เด็กเสียความมั่นใจในการพูด ทั้ง ๆ ที่สำเนียงไม่ได้มีผลต่อความสามารถในการสื่อสารเลย

แต่ย้อนกลับมาที่ข้อดีของการได้เรียนกับ Native Speaker บ้าง ซึ่งก็คือการที่เด็ก ๆ จะได้มีความคุ้นเคยกับคนต่างที่มา ต่างประสบการณ์ ต่างวัฒนธรรม ซึ่งคือข้อดีมาก ๆ ของการที่เด็ก ๆ ได้เรียนภาษาอังกฤษกับชาวต่างชาติ ที่พ่อแม่หรือครูคนไทยอาจมอบให้ไม่ได้

เพราะการเรียนภาษาซักภาษาหนึ่ง ไม่ใช่แค่การเรียนรู้คำศัพท์หรือไวยากรณ์ แต่ยังเกี่ยวข้องกับการเข้าใจวัฒนธรรมของคนที่ใช้ภาษานั้น ๆ ด้วย เพราะวัฒนธรรมส่งผลต่อความหมายของคำและวิธีการสื่อสาร ตัวอย่างเช่น การพูดว่า “How are you?” ที่ชาวต่างชาติมักใช้เพื่อทักทาย ไม่ได้ต้องการคำตอบจริงจัง 

แต่พอคนไทยอย่างเราได้ฟัง อาจมองว่าเป็นคำถามที่ต้องตอบรายละเอียดหรือ ตอบกลับตามรูปแบบที่ถูกครูสอนกันมาอย่าง “I’m fine, thank you. And you?” การที่เด็กได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษจากคนที่มีวัฒนธรรมที่ต่างจากเขา จะช่วยให้เด็ก ๆ ได้มีมุมมองที่กว้างขึ้น และสามารถสื่อสารได้อย่างเหมาะสมกับคนจากหลากหลายประเทศ

งั้นนุ่นขอตอบคำถามที่ว่า “ให้ลูกเรียนภาษาอังกฤษกับ Native Speaker นั้นดีกว่ามั้ย” นี้ให้ว่าใช่ค่ะ การให้ลูกได้เรียนภาษาอังกฤษกับ Native Speaker มีข้อดีในการฝึกสำเนียงและการฟังภาษาแบบเจ้าของภาษา และทำให้ลูกได้เรียนรู้และแยกแยะความแตกต่างของวัฒนธรรมและฝึกฝนการอยู่ร่วมกับคนที่แตกต่างกับเขา 

แต่ในเมื่อไม่ใช่ทุกคนจะมีทางเลือกที่จะพาลูกไปเรียนภาษาอังกฤษกับครูต่างชาติบ่อย ๆ ด้วยข้อจำกัดมากมายแตกต่างกันไป เพราะครูต่างชาติในไทยก็ไม่ได้มีเยอะซะด้วยสิ นุ่นเลยอยากขอว่า อย่าคิดว่าข้อจำกัดที่มีมันคืออุปสรรคของเราและลูกนะคะ 

การเรียนภาษาอังกฤษกับครูคนไทยหรือครูจากประเทศไหน หากครูมีความเข้าใจในตัวเด็ก ๆ เข้าใจวัฒนธรรมและมีวิธีการสอนที่เหมาะสม บวกกับสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ได้รับความใส่ใจและการส่งเสริมจากคุณพ่อคุณแม่ นุ่นเชื่อว่าเขาจะสามารถเก่งภาษาอังกฤษได้ ไม่แตกต่างกัน ไม่ว่าจะให้เขาไปเรียนกับครูคนไหนค่ะ (จากเด็กคนหนึ่งที่ไม่เคยมีโอกาสเรียนกับครูฝรั่งหรือไปเรียนเมืองนอกเหมือนกัน :D)