ความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน หัวใจของการเลี้ยงลูกด้วยกัน

การเป็น “พ่อแม่” ถือเป็นหนึ่งในงานที่เหนื่อยที่สุดในโลกก็ว่าได้ เพราะกว่าเด็กคนหนึ่ง จะเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ พ่อแม่คือเบื้องหลังทุกการเติบโต เริ่มตั้งแต่อยู่ในท้อง ไปจนถึง วันที่ออกมาลืมตาดูโลก และทุก ๆ ก้าวในชีวิต

ดังนั้นหากพ่อแม่สามารถสนับสนุนและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน การเลี้ยงลูกจะไม่ตกเป็น ภาระของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือ ไม่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกโดดเดี่ยวจนเกินไป “ความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน” คือ หัวใจสำคัญของการเลี้ยงลูกด้วยกัน

หากเรารู้ว่าอีกฝ่ายเหนื่อยล้าและต้องการความช่วยเหลือ เราเข้าไปผลัดเวรและช่วยรับ หน้าที่เพื่อให้อีกฝ่ายออกมาพักหายใจ และเติมพลังก่อนกลับมาสู้ใหม่ ตรงนี้จะทำให้ การเลี้ยงลูกเป็นไปได้อย่างราบรื่นมากขึ้น

ในยามที่คุณแม่ยังตั้งครรภ์อยู่ คุณพ่อให้การสนับสนุนทางกายใจ ผ่านการสัมผัสดูแล ทางกาย ให้ความช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ งานบ้านต่าง ๆ หรือในสิ่งที่พอทำได้ รับฟัง ความอึดอัดเพื่อดูแลทางใจ ตรงนี้คุณแม่ที่ตั้งครรภ์อยู่จะไม่รู้สึกโดดเดี่ยวจนเกินไปหรือ ไม่รู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นภาระของอีกฝ่าย

ในยามที่ลูกเติบโตเป็นเด็กน้อย เมื่อพ่อกลับมาจากการทำงาน เข้ามารับช่วงต่อในช่วงเย็น พ่อพาลูกอาบน้ำและเล่นกับ ลูก ก่อนส่งลูกเข้านอน เมื่อแม่อยู่บ้านกับลูกทุกวัน บางวันพ่ออาจจะให้แม่ออกไปพักผ่อนและธุระส่วนตัวข้าง นอก และรับหน้าที่ดูลูกให้ช่วงที่แม่ไม่อยู่ เมื่อส่งลูกเข้านอนแล้ว เป็นช่วงเวลาที่สามีภรรยาพูดคุยดูแลหัวใจกันและกัน

“ความเอาใจใส่” สิ่งเล็ก ๆ ที่เรามักจะหลงลืม

ในหลาย ๆ คู่รักตอนแต่งงานกันใหม่ ๆ เรามักจะเอาใจใส่กันและกันแทบจะในทุก ๆ ราย ละเอียด แต่ยิ่งนานวันเข้า ความใส่ใจในบางคู่รักอาจจะค่อย ๆ ลดน้อยลงไปตามกาลเวลา

จากที่เคย “สัมผัสด้วยรัก” ในทุก ๆ วัน ก็อาจจะกลายเป็น “ความเฉยชา” เนื่องจากความคุ้นเคย จากที่เคย “ขอบคุณ” ในทุก ๆ การกระทำที่มอบให้กัน ก็อาจจะกลายเป็น “ความคุ้นเคย” เพราะคิดว่าเป็นหน้าที่ของอีกฝ่ายอยู่แล้วที่ต้องทำ จากที่เคย “ขอโทษ” เวลาที่ทะเลาะกัน ก็อาจจะกลายเป็น “การโทษกัน” เพราะไม่อยากเป็นฝ่ายผิดหรือผู้แพ้ในการทะเลาะกัน

เมื่อ “ความเอาใจใส่” เลือนหายไป “ความเห็นอกเห็นใจ” และ “ความรัก” ก็ค่อย ๆ เจือจางลงโดยที่คู่รักไม่ทันรู้ตัว ดังนั้นหากเรายังมีโอกาส เราควรเอาใจใส่คนที่เรารักให้ดีที่สุด เพื่อว่าในวันที่ไม่มี โอกาสแล้ว เราจะได้ไม่เสียใจในภายหลัง

"แม้เรื่องเล็ก ๆ ที่เราทำหรือพอจะมอบให้อีกฝ่าย ตัวเราอาจจะมองว่ามันไม่ได้สลักสำคัญอะไร แต่สำหรับอีกฝ่ายแล้ว สิ่งนั้นอาจจะเป็นน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจของเขาก็ได้"